In memoriam

Gerard van den Boomen

tot het allerlaatst
bleef haar omnevelde geest
eigenwijs zichzelf

zo ontwapenend
ging zij levenslang haar weg
dat ik weerloos ben

zij is om mij heen
als een teder fluïdum
ik tast en grijp mis

als ik wakker lig
wil ik lang slapen dromend
dat zij nog steeds leeft

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *