herfstkleuren
maar bij mij overheerst
het grijs

Fred Flohr

niet verder vertellen,
roept ze tegen haar mobiel
in een volle trein

Angelina Jansen

In de ijle mist
een parelsnoer van koplampen –
zover het oog reikt.

Ad Beenackers

De slager –
hij wil haar iets vragen
en steekt zijn mes op.

Ad Beenackers

Terwijl ik nadenk
over een hogere macht
doe ik de afwas

W. Hoogstadt

heel even waait het –
over het belicht plafond
trekt een rimpeling

W. Hoogstadt

najaarsregens
op weg naar het oude huis
nieuwe oevers

Bouwe Brouwer

anekdotes –
ze werkt op de lachspieren
de masseuse

Ester Berentzen

een kaars wordt gedoofd
na het laatste orgelpunt
de geur van stilte

Luc Vanderhaeghen

Zittend voor het raam
slaat hij stil de dagen om
hij kent het uitzicht.

Johanna Kruit

Van ritselpapier
worden de hortensia’s
hoorbaar in de wind.

Johanna Kruit

de lege schommel
in hun tuin
elke dag leger

Ria Giskes-Pieters

diep ademt de peuter in
en blaast met al zijn kracht
naast de kaarsjes

Ettina J. Hansen

De oude binnenstad –
maar mooier nog daarboven
de wolkenpartijen.

Hans Kilian

Samen zoeken ze
langs de lange wandelweg
sporen van lente.

Maria De Bie – Meeus

tussen de bloesems
een wit plastic draagtasje
de wind ademt erin

Els Kooyman

zou ik ze zemen
herinneringen aan zondag
vingers op de ruit

Els Kooyman

Keer op keer de schreeuw
van meeuwen, hoog op de wind –
dromen van de zee.

Marc Hendrickx

Bijna gestruikeld,
zo graag wou hij voor haar
de deur opendoen.

Marc Hendrickx

Verwilderde tuin –
steeds verder rukken ze op,
de vergeet-mij-nietjes.

Marc Hendrickx

Deze ochtend:
de klimplant vond het stokje
dat ik plantte.

Lieve Mignon

in de optiekzaak
zij opeens verouderd
door zijn nieuwe bril

Marie-José Van Uffelen

Bij het ontwaken
een klein lieveheersbeestje
op mijn venster.

Annie De Paepe

witbevroren raam
ik adem een kijkgaatje
in de vorstbloemen

Frieda Gheysens

hun zonnebloemen
kijken over het muurtje
in onze tuin

Luc Lambrecht

op de pechstrook
van de snelweg
hinkt een vogel

Luc Lambrecht

van haar leerde hij
kijken naar een klaproos
die alleen maar ís

Guido Ruyssinck

koude schaatshanden –
hoe ze gingen gloeien
onder vaders oksels

Truus de Fonkert

Bij het hoofdgerecht
raakt de lof aan mijn adres
nauwelijks gestild:
ik heb een der aardappels
onberispelijk geschild.

Julien Tahon

Het schrale herfstlicht
boven de landerijen,
voor wie nog, voor wat;
slierten vogels trekken weg,
ons rest een tijd van wachten.

Régine Dendooven