Lia Barbiers – Tanka

het bejaardenhuis
ademt steeds zijn eigen sfeer,
ademt vandaag iets anders —
voor de meeste ramen staan
piepkleine kunstkerstboompjes

bevreemd kijk ik op —
voor mijn deurmat ligt een brief,
van wie, van wie toch?
mag ik woorden verwachten
die lief zijn, zacht zijn — een vriend?

Lia Barbiers (1930-2011)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *