Verslag uit de Haikukern Zaanstad e.o.

Dit is het allerlaatste verslag van de Haikukern Zaanstad e.o., die in 2020 voor korte tijd was omgedoopt in Haikukern Amsterdam e.o.

Op de bijeenkomst van 30 september 2020 kondigden Angeline Jansen mondeling en Ria Havenstroom -schriftelijk vanwege vakantie- hun afscheid aan. De dag daarna sloot Loeke Groenendal zich telefonisch hierbij aan. De kern werd ineens gehalveerd op het moment dat die zich actief bezighield met werving van nieuwe leden onder de nieuwe naam, onder andere door het verspreiden van de jubileum folder van de HKN met een inlegvel.

Een bijzondere samenloop van omstandigheden. Maar zo kunnen situaties ineens ontstaan!

Onze laatste terugblik op de website is van augustus 2019. In de laatste alinea gaven wij toen aan dat er ruimte was voor nieuwe leden. Wij hadden een tijdlang  (11 december 2019 t/m 27 mei 2020 Fuyuko Tomita in ons midden, zij deelde haar Engels- of Nederlandstalige haiku’s met ons. En korte tijd (27 mei t/m 19 augustus) Rob ten Hoope.

Op 25 oktober 2019 overleed Ans Klaassen, die sinds 11 oktober 2006 lid was van de kern. Zij heeft tot het laatst schriftelijk meegedaan. Een In Memoriam werd meegezonden met de Nieuwsbrief aan leden van de HKN en is te vinden op de website. Een aantal haiku’s van haar werden gepubliceerd in het lentenummer van Vuursteen 2020.

Corrie van Tright, oprichtster van onze kern, nam helaas afscheid van ons op 4 maart, er werd stil gestaan bij haar enorme waarde voor de kern.

Niettemin, zijn er vruchtbare bijeenkomsten geweest in Buurthuis Villa Randwijck in Amstelveen en thuis bij Angeline Jansen in Amsterdam. Gedurende de coronaperikelen zijn er schriftelijke uitwisselingen geweest.

Eveneens werden er verdiepingen gehouden over verschillende onderwerpen.

• Loeke gaf een verdieping over vertalingen van een vlinderhaiku van Kikaku, refererend aan een oud Chinees gedicht. Gebruikmakend van een eerdere voordracht hierover van Hetty Rietveld.
  
  Yuu hi kage                                        In ’t avondzonlicht
  Machi naka no tobu                           fladdert door de stadsstraat heen
  Koocho kana                                      een stille vlinder                     J. van Tooren
• Angeline ging dieper in op Kikaku (1661 -1707). Zowel biografisch (als leerling van Basho) en op zijn werk.
• Op de nieuwjaarsbijeenkomst in januari 2020 werd, naar één van de Japanse gebruiken, bij een oude Japanse nieuwjaarshaiku van rond 1500 door de deelnemers een nieuwe derde regel  geschreven. De diversiteit was verrassend.
• Op 27 mei werd door Loeke een schriftelijke verdieping meegezonden, gestoeld op een artikel  van Gertrude Bijl-Meyling (welbekend onder oudere leden) “Therapeutische werking van haiku”. Wellicht ook troost biedend in deze coronapariode.
• Naar aanleiding van de bespreking van ons eigen werk op 19 augustus kwam het verschil tussen haiku en senryu aan de orde. Loeke zond een schriftelijke uitwerking na.
• Angeline bracht op 30 september een vertaling in van een artikel van Kristen Dexter over de Japanse waka (tanka) schrijfster Ono no Kamachi (834 – 880).

Nu is de tijd dat je denkt mij te verlaten,
ik word ouder –
ook uw beloftes
zijn als bladeren
die veranderen van kleur                   vert. uit het Engels Angeline Jansen

Wij zijn als kern 19 jaar oud geworden: het is herfst en wij zijn als gekleurde bladeren weg gedwarreld. Wij kunnen terugkijken op een mooie tijd.

Onderstaand van elk van ons een haiku, geschreven in deze laatste periode.

oktober 2020
Namens de Haikukern Zaanstad e.o. Loeke Groenendal