Ferre Denis
Geert Verbeke,Mandarijn, Uitgever: Empty Sky, 184 pp.
De bundel Mandarijn telt 177 haibuns: een behoorlijk aantal waar sommigen de wenkbrauwen bij fronsen. De auteur behandelt echter op zijn manier een waaier van onderwerpen. Het ene al boeiender dan het andere, maar zoals in iedere poëziebundel of bloemlezing staan er teksten in die de lezer meer of minder aanspreken. De lezer zal het boek niet in één keer uitlezen. Het is immers een verzameling van teksten waar je af en toe een of meerdere kan van lezen. Op die manier ontdek je dat er een enorme taalvaardigheid in de haibuns aanwezig is.
Een van de vele thema’s die regelmatig in de werken van Geert Verbeke terugkomen, is dementie. Over dit onderwerp wordt weinig poëzie geschreven. Toch verstaat Geert de kunst om de rauwe werkelijkheid te verwoorden met een diepe, liefdevolle ondertoon.
in de badkamer
lang in de spiegel staren
een vreemdeling
Uit het voorwoord van Walter Vereertbrugghen citeer ik de volgende tekst : ‘Inhoudelijk gaan de verzen alle richtingen uit, maar bijna altijd getuigen zij van liefde voor het leven.’
Een goede samenvatting van het werk van Geert Verbeke