op reis geschreven
te weinig voor luisteren
te veel voor horen
te slecht om voor te lezen
te goed voor verloren tijd

propjes van woorden
en kladjes van poëzie
wratjes probeersels
wordend tot vodjes papier
tussen de rails wat teksten

rammelend rommelt
catering door het gangpad
koeken kruimelen
koffie bibbert in karton
servetjes vlinderen wat

bagagerekken
vol gekreukelde kranten
zijn al historie
oud nieuws – gelopen dagen
slenteren richting nieuwjaar

rugzakken worden
omgehangen – drommen naar
dreigende deuren
die sluiten als automaat
als je er net tussenstaat

de aankomst ontmoet
de dorpsstraat in een kale
wintertooi – droppels
hangen in hout paarlen langs
slingerweg naar de einder

het kleine kerkhof daar
herbergt het graf van Bloem
in alle eenvoud
vermeldt het — voorbij — voorbij
oh en vergoed voorbij

Aan zee

mensen slenteren
omdat zij willen blijven —
zien hoe telkens wanneer
de zon zich verliest in zee
men iets van zichzelf weggeeft

voor een hoger doel
de weerspiegeling tegen
het hemelgewelf
zij die geduld opbrengen
hopend op strandpastellen

Harry Eijlders