Ad Beenackers
Windstille avond –
het lantaarntje op zijn graf
flakkert onrustig.
Zo diep de kraaienpootjes –
alsof ze zich voor de fotograaf
hebben ingegraven.
Ik neem de roltrap –
het kontje pal voor mijn neus
komt meteen omhoog.
Bedrukte gezichten –
dominee heeft zijn woorden
weer goed gekozen.