Helga Härle, De bal rolt verder, ’t Schrijverke, ’s Hertogenbosch 2010

’t Schrijverke bouwt een fonds op van gelijkaardige uiterst kleine haikubundels waarin bijna elke nieuwe uitgave toch een verrassende vernieuwing brengt. Zo vinden we in deze Zweedse bundel telkens ook een Engelse en Nederlandse vertaling. Dat dit geen overbodige luxe is, blijkt reeds bij de eerste haiku: följer en stig / som inte längre syns – / högsommer

Een pad volgen                               following a path
dat schynt te verdwynen –             that seems to disappear –
hartje zomer                                   deep summer

ik roep nog een Spaanse ‘jaiku’ te hulp om deze haiku uit te leggen (rond 1916 gedicht door Juan Tablada):

para qué                                         is er een grond
llamar caminos a los                     om bospaadjes van het toeval
surcos del azar                               wegen te noemen?

Wie door een bos loopt, komt dikwijls op een plaats waar diverse wegen in diverse richtingen lijken te voeren. Maar in feite zijn het geen echte wegen, maar toevallige lichtere banen met wat minder ondergroei. Volg je zo een weggetje, dan ervaar je snel dat het uitkomt op een plas of poel of meestal gewoon doodloopt in dichte taaie begroeiing: varens, bramen. Vooral in de zomer na een paar hevige regenbuien tiert onkruid welig.
Het is duidelijk dat deze docente creatief schrijven één van haar eigen basisregels meer dan eens heeft toegepast: maak lange wandelingen waarbij je je ogen en oren goed openhoudt zodat je met een schat aan materiaal weerkeert.