Geert Verbeke

aan de bushalte
aait vader eerst een dame
vervolgens haar hond

het is dribbelen
met aarzelende stappen
tussen muur en gang
alles is ver geworden
verder dan het begrijpen

rustig ademen
ondertussen tikt de tijd weg
zij streelt je handen

een thermometer
naast een aantal pilletjes
een rustig gesnurk

op zijn hoofdkussen
eendenkroos en slijksporen
de ondiepe sloot