Ondertitel: haikoe en senrioe
Uitgegeven in: 1989
Uitgeverij: Lannoo
Aantal pagina’s: 126

Als het nog stil is,
hoor je ‘s ochtends in de tuin
dauwdruppels vallen

Oudejaars-ochtend
Zoals gister en morgen
mijn tanden poetsen.

Tekst binneflap boek
Niemand twijfelt eraan dat Bart Mesotten de pionier van haikoe in Vlaanderen is. Al waren er ook anderen, we mogen zelfs zeggen dat hij de voornaamste pionier van haikoe in het hele Nederlandse taalgebied is.

Meer dan dertig jaar geleden werd hij voor het eerst getroffen door deze Japanse miniatuurgedichtjes. Dat heeft zijn leven veranderd en getekend. Hij is echter niet over één nacht ijs gegaan. Wie ooit zijn indrukwekkende haikoe-biblioteek bezocht en de kans kreeg enkele boeken open te slaan, weet dat hier gestudeerd en gewerkt. nagedacht en gemediteerd is.

Hij heeft de hand aan de ploeg geslagen en niet achterom gekeken.

Waarom? Omdat de haikoe zo’n merkwaardige dichtvorm is. Bart Mesotten ontdekte hier de kwaliteiten die hem als dichter het meest aanspraken: de natuurverbondenheid, de precieze formulering, de kleine ruimte waarin klanken, ritme, kleuren perfekt tot hun recht komen, de mildeironie, de suggestieve kracht, de menselijke diepgang.

Kan dat allemaal in zeventien lettergrepen? Ja, maar we moeten wel nederig bekennen dat het Westen het nog aan het leren is. In Japan heeft de haikoe een traditie van zo’n vijfhonderd jaar, bij ons nog geen vijftig. Bovendien leven zij in een tijd die, ronduit gezegd, vijandig staat tegenover de poëzie. Lawaai, drukte, winstbejag zijn niet bevordelijk voor de innerlijke rust en stilte waarin de poëzie, ook bij lezers of lezer, geboren en herboren wordt.

En toch heeft deze tijd ook veel voordelen: een goede vorming, een brede belangstelling, vrije tijd, natuurbescherming, mogeljkheden om te reizen en allerhande mensen en kulturen te ontmoeten. Verder: goede muziek op CD, documentaires op TV, en zelfs de PC.
De moderne dichter, vooral dan de haikoe-dichter, is immers geen kluizenaar. Levend in deze maatschappij, is hij bijzonder gevoelig voor de signalen die ze uitzendt. Het is zijn taak ze op te vangen, te interpreteren, te filteren en heuit te zenden naar een breder publiek.

Bart Mesotten doet dit alles op voortreffelijke wijze, telkens opnieuw, onvermoeibaar en ononderbroken, belettend dat invallen verloren vallen, zoals hij in zijn Haikoe-boek schreef. Onderhavige bundel is als het ware de voortzetting daarvan. De stroom vloeit verder. De haikoe-uitzendingen blijven in de lucht.

Dat blijkt onder meer ook uit het feit dat hij, van bij de stichting – al tien jaar geleden – hoofdredakteur voor Vlaanderen is van Vuursteen, het algemeen Nederlands tijdschrift voor haikoe, senrioe en tanka.

Maak het rustig in u, zet zintuigen en gevoel wijd open, lees aandachtig en mijmer. Hopelijk komt u op de juiste golflengte zodat deze haikoes in u gaan meetrillen.

Dr. Karel Hellemans
Lector K.U.Leuven