Rud Brenninkmeijer, Geen poot om op te staan – Haiku en zo.
Uitgeverij boekscout.nl. Soest, 2011.
Paperback, 40 pp.; ca 150 gedichten, merendeels haiku’s.
ISBN: 978-94-6176-074-6.

Als een boekje met zo’n titel en met daaronder de afbeelding van een graatmagere roodharige vrouw op je bureau neerdaalt dan ga je allicht associëren: Brenninkmeijer, was dat niet de naam van de stichters van C&A, en wie heeft er nou geen poot om op te staan? Dat zijn toch vaak personen die met emotionele betogen proberen rechtskundige kwesties in hun voordeel te beslechten?

Het bleken totaal foute vooronderstellingen: Rud heeft een medische loopbaan achter zijn 65+rug en de poot waarop niet gestaan kan worden is die van een gierzwaluw. Overigens acht ik mij ik als bioloog bevoegd hierbij op te merken dat een gierzwaluw wel degelijk op zijn poten kan staan (al hangt hij er liever aan), alleen helpt hem dat weinig omdat hij niet in staat is vanuit staande positie vanaf de grond op te vliegen. Zo’n gierzwaluw behoeft dan een mens die hem oppakt en in de lucht gooit : die startsnelheid is voldoende om hem van de aarde los te maken, dus hem te laten leven in vogelvlucht.
In de haiku’s die erop volgen komen nog diverse andere vogelsoorten aan bod.

gierzwaluwen                                                     verfomfaaid pak
geen poot om op te staan                                 en kaalgevreten snavel
leven in vogelvlucht                                           een roek in de wind

Daarna is de beurt aan bloemen en bomen, …

een vaas narcissen                                            de stam staat sterk
ze tetteren voorjaar                                           vanuit verborgen wortels
en zichzelf boven                                               ritselt het

… wordt het werkwoord haikuën geïntroduceerd (al geeft de uitgang ‘-t’ voor de derde persoon enkelvoud de werkwoordsvorm een wat vreemd aanzien), en zijn er doordenkertjes te plukken, …

het haikut in mij                                                 straks in alle rust
ook zonder pen en papier                                 in spiegelschrift te lezen
de lettergrepen                                                   wie ik ben geweest

… scheurkalenderwijsheden of bondig geformuleerde levenswijsheden.

samen delen                                                       afgekickt
de lucht rond deze planeet                               veel illusies armer
graag of niet                                                       een leven rijker

Zo passeren poezen, blinden, kostschool, i-pods, kinderen, liefde en andere zaken de revue; op de pagina’s 11, 12 en 22, 23 en 32, 33 schilderde de auteur kleine afbeeldingen in heldere kleuren; het verband met de tekst is schrijver dezes niet duidelijk geworden – zo er een verband is. Het boekje besluit met de tanka: onder aan de trap / hebt u hulp nodig meneer / dankjewel nog niet / een jongen van net tien / een man van nog geen tachtig

Het boekje is klein en Brenninkmeijer is er in geslaagd redelijk veel levenswijsheid in haikuvorm vast te leggen. Voor de liefhebbers van dat genre dus een aanwinst.