Uit: Vuursteen winter 2011 door Walter Vereertbrugghen

uitgave in eigen beheer
ISBN: 807398-3-9
332 pagina’s

Ik kreeg van Magda Vanden Abbeele een haikuboek mee, dat al geruime tijd eerder was uitgegeven, met het verzoek er een recensie over te schrijven. Aangezien er goed werk in stond, en er in Vuursteen nooit eerder iets over werd vermeld, besloot ik op haar voorstel in te gaan.

In haar inleiding schrijft Hilde Houben-Bertrand, eregouverneur van de provincie Limburg, over de sociale gedrevenheid waarmee erenotaris en ridder Gilbert Seresia de bouw heeft gerealiseerd van St. Oda, de eerste open instelling voor gehandicapten in Limburg.
Behalve de haikugedichten van Seresia zijn er ook enkele langere gedichten te genieten van Marius Degeest, uit Hamont-Achel. Bij elk gedicht, zij het haikukort of traditioneel wat langer, hoort een aquarel, weldoordacht en telkens inhoudelijk raak, op de tegenoverliggende bladzijde. Sommige illustraties zijn realistisch weergegeven, andere abstract. Ze zijn van de hand van Agy Claessen en Liliane Vandenberk, beiden uit Overpelt.

De haiku’s getuigen van eigen levensvreugde en een positieve ingesteldheid tegenover alles wat leeft, maar dan vooral toch de medemens. Een laagje humor en een dubbele bodem bieden niet zelden een meerwaarde.

Koeien in de wei,                                          Op een druivenblad
goudgele boterbloemen                              de zilverglans van het slijmspoor,
strelen hun uiers.                                         van een wijngaardslak.

De auteur zoekt voor zijn gevoelens een plekje in het hart van de lezer.

Zij legde haar hand                                     Aan de waslijnen
op mijn hand en ik voelde                          lege bloesjes en beha’s
meer dan haar vingers.                              vol guitige wind.

Godsvrucht, jeugd en ouderdom, ziekte, en andere grote thema’s ontsnappen niet aan de aandacht. Evenmin als soep met vermicelli, de Leuvense kachel, en een plasje aan elk paaltje. En voor wie met haiku begaan is, ligt de oude vijver nooit echt veraf.

Kikkers in de poel,
hun tere blaasbalgjes kwaken
de stilte kapot.

Geïnspireerd geschreven door iemand met het hart op de juiste plaats. Het boek Sprankels werd in 2006 uitgegeven ten voordele van het Dienstencentrum St. Oda, vzw Stijn