Ada Suir, Twinkelingen
Uitgeverij: Boekscout 2011. paperback, 12,5×20 cm
Aantal pagina’s: 76 pp.
ISBN: 978-94-6176-341-9
Ada over zichzelf: Ik ben nu 87 jaar oud en ik heb van alles ondernomen, vooral dat wat ik buiten, in de natuur kan doen. Skiën, bergbeklimmen, bergwandelen, kamperend reizen door heel veel landen en sinds kort jeu des boules spelen. Maar ook bloemschikken in allerlei stijlen, zoals Ikebana en met droogbloemen.
Telkens ben ik op zoek gegaan naar iets waarin ik mijn belevingen kwijt kon; tekenen, schilderen, pottenbakken en haiku’s schrijven. Dat laatste maakt dat ik me meer verdiep in wat er dagelijks om me heen gebeurt. Het lopen en fietsen in de omgeving van Bergen leverde veel stof ter overdenking op en daar kwam menig haiku uit voort. Twinkelingen geeft mijn belevenissen weer, bij voorkeur met een knipoog.
een stevige wind
laat mijn net gekapte haar
verwilderen
in diepe stilte
overvliegende vogels
in de plas op straat
Hieronder de bespreking uit Vuursteen lente 2012 door Ferre Denis.
Eveline Rutgers leidt het bundeltje in. Ada Suir schrijft in haar voorwoord hoe zij in contact kwam met haiku en er aan verknocht werd. De bundel is ingedeeld in: Lente, Zomer, De Zee, Herfst, Winter en Senryu.
Op gevaar af in cliché’s te vervallen: dit is een waardevol bundeltje met eenvoudige, frisse haiku’s. De auteur weet als geen ander klassieke haiku-momenten vast te leggen en toch te verrassen. Hoe vaak werd het spiegelbeeld al beschreven en toch weet zij er een onverwachte wending aan te geven:
opspattend water
het spiegelbeeld ineens weg
met mijn gedachten
Een gordijn van regen is geen innovatie, maar toch wordt in de volgende haiku de regen (bijna) hoorbaar:
een gordijn van regen
de volle regenton
slobbert maar door
Ook in tanka is de dichteres bedreven: het eerste deel is een beeld dat wij allemaal kennen, de verpersoonlijking in het tweede gedeelte is een mooie maar diepgaande expressie die nauw aansluit bij het beeld van het eerste deel.
een smalle streep blauw
tussen inktzwarte wolken
en de duinen –
tussen mijn perikelen
twinkelende lichtpuntjes