door Jeanine Hoedemakers

Riet De Bakker, Veren en vleugels , Uitgave van H-kA

Met de bundel Veren en vleugels krijgt u een aaneenschakeling van verwondering voorgelegd. Riet De Bakker, zo zegt het voorwoord, schrijft op een manier waar men gemakkelijk aan voorbij zou kunnen gaan, zo eenvoudig, zo pretentieloos.

op een steen vol mos
ligt een klein
wit veertje

Dit is de eerste haiku uit de bundel. Stelt u zich voor: Iemand ziet een wit veertje zonder het te zien. Als het nu een gouden ring was, ja dàn. Ook wordt niet gezien waar het veertje ligt, laat staan dat de persoon in kwestie het thuis op zal schrijven. We leven in een maatschappij waar een schijnbaar onbeduidend gebeuren het gemakkelijk aflegt tegen wat ‘echt’ belangrijk is. Welnu, gelukkig hebben we Riet De Bakker om dat waar overheen gestapt wordt bestaansrecht te geven. Nu vind ik deze haiku niet het beste voorbeeld om u enthousiast voor de bundel te maken. Klein en wit hadden van mij geschrapt
mogen worden en ik voel de neiging om ‘nou en’ te denken.
De tweede haiku uit de bundel.

tussen het rijshout
van de geknotte wilgen
glanst een kraaienveer

Ook hier krijg ik als lezer een beeld voorgelegd waarin ik de verwondering van de schrijfster goed kan voelen. En toch, ik realiseer me ook hier weer dat ik naar meer zoek, dat ik niet zomaar genoegen neem met deze eenvoud. Nog wat voorbeelden:

boven de stadsgracht                                     aan een strakke lijn
een losgelaten ballon                                     nog luider dan de golven
een auto toetert                                              klappert een vlieger

De dichteres neemt waar en noteert. Wat ze ons in de bundel van zichzelf meegeeft is haar verwondering en haar manier van kijken, de rest is aan de lezer. Degenen die gewend zijn om te graven zullen hun innerlijke spade voor een moment aan de kant moeten zetten. Wijsheid begint met verwondering – Socrates. Met deze spreuk onderschrijft of onderstreept De Bakker haar bundel. Ik weet niet of het waar is wat Socrates stelt, maar het is een feit dat het zich kunnen blijven verwonderen van levensbelang is voor alles en iedereen. De bundel zó beschouwend kreeg hij van De Bakker toch een laag mee. Een lesje kijken en verwonderen.
Al met al een fijne bundel om even op adem te komen. Een bundel die u misschien opnieuw attent weet te maken op dat ogenschijnlijk onbeduidende in en om ons heen.