Leon Scevenels

11 maart 2011, Stille Oceaan, 70 km ten oosten van het schiereiland Oshika, Japan.

Plezierbootjes dobberen op het water, vermoeide vissers slepen hun netten, vrachtschepen stevenen volle vaart naar de haven van Sendai of naar verre landen. Om kwart voor drie rommelt het onder de zeebodem. Het wankel evenwicht tussen tektonische platen wordt eens te meer verbroken.

zeebeving –
kabbelend water zwelt aan
tot een tsunami

Nog geen half uur later, terwijl het tsunami-alarm nog door de luidsprekers galmt, bereikt de waterpletrol de kust. Met een helse snelheid beuken metershoge golven het land in, tot wel tien kilometer ver. Auto’s, schepen, containers, huizen, mensen, … alles wordt meegesleurd en tegen elkaar gebotst.

schokvaste huizen
drijven weg op het geweld
van wassend water

Op hun dodelijke tocht overweldigen de golven de kerncentrale van Fukushima. De elektrische installatie wordt vernield, de waterpompen vallen uit, de reactor raakt stilaan verhit en diverse accidenten grijpen plaats. Gestaag neemt zo de radioactiviteit in de omgeving toe en gevaarlijke stofdeeltjes worden in de oceaan gedumpt en de lucht ingestuurd. De regering beveelt de evacuatie van de lokale bevolking en verbiedt de consumptie van vis en groenten afkomstig uit die regio.

de kerncentrale
stuurt straling de wereld in –
de slak smult haar sla

Door deze aardschok, één van de ergste ooit, is de aardas zowat 10 centimeter verschoven en zijn sommige streken van Japan zelfs 2,40 meter oostwaarts verplaatst.

na de aardschok
ligt Japan twee meter verder
– of dichterbij ?

*Vooreerst even een stil moment voor de dertigduizend doden en vermisten van deze natuurramp, voor het nog ongekende aantal slachtoffers van de nucleaire catastrofe en voor de miljoenen anders-getroffenen. Ook een woord van hulde aan de vele reddingswerkers die zich in deze erg gevaarlijke situatie blijven inzetten.