De grote lyriek van Japan vond al vroeg – zesde, zevende eeuw – haar vaste vorm in de tanka, ook wel kort lied (gedicht). Een tanka bestaat uit vijf regels, verdeeld in 5-7-5-7-7 lettergrepen.

De tanka is persoonlijker en lyrischer dan een haiku. Natuurbeelden worden regelmatig gebruikt om ervaringen of emoties te verwoorden.

Ach, die chrysanten,
laat ik ze maar niet plukken –
helemaal bedekt
met de eerste rijp van het jaar
zijn hun kleuren eens zo mooi.

Fujiwara no Kanesuke 877-933

Het pad waar ik loop
is nu al in de schaduw
komen te liggen –
vaag is de geur waarneembaar
van gevallen ginkoblad.

Mikashima Yoshiko 1886-1927

De knop gaat open
en kalm ontvouwt zich de bloem.
Druppels ochtenddauw
laat de witte hibiscus
naar beneden vallen.

Maekawa Samio 1903-

Vertaling : Henri Kerlen (uit In een Japanse tuin).