Marianne Kiauta
De zestig en zeventig gepasseerd zouden we netjes naar het bejaardenhuis kunnen. Maar het leek ons interessanter om er zelf een op te richten: voor oude paarden en ezels. Daarom waren we al langer op zoek naar een groter onderkomen, waar dan ook in Nederland, tot we het huis ontdekten dat op ons stond te wachten.
landhuis te koop alles moet mee
en bij de buren daar verbloemen noch verbergen
‘nuwe errepels’ voor de verhuizers
dahliavelden bestek geordend
en wuivend aspergegroen de pannen weer gevonden
volle verhuisdozen zout en peper zoek
Inmiddels zitten we in het Noord-Limburgse land, tussen de dozen nog. We genieten van de wolken, de op- en ondergaande zon, de onstuimige wind – alles wat we binnen de bescherming van de Biltse bomen nooit zo aan den lijve konden voelen.
hoe die bui aanstormt
noten van de bomen rukt
de lantaarns aansteekt
In Bilthoven e.o. ontmoet je elkaar in de Woudkapel, bij boekhandel Jongerius of bij de Emmaüs. Hier spreek je elkaar op de kermis of bij de tractorshow. Ach, da’s ook niet helemaal waar, ik heb me al aangesloten bij een inspirerende meditatiegroep. Letterlijk om de hoek is er een praktijk van een erkende acupuncturist. Verder zijn er volop activiteiten, zoals een leeskring, de Limburgse historische vereniging, zeer actieve natuurclubs enzovoorts, die net als in Bilthoven in het krantje staan aangekondigd: de Biltse Courant heeft hier zijn evenknie in de Trompetter.
Zowel binnen- als buitenshuis moet er nog werk verzet worden.
onverschrokken de mais is geoogst
de oude wc te lijf, tot ver over de grens
de klusjesman reikt nu ons uitzicht
Uit: Vuursteen zomer 2009