Simon Buschman

Al vele jaren bespreken Karel Hellemans en ik, stichtende leden van dit tijdschrift, samen tanka’s, de laatste tijd steeds meer per e-mail. Dit medium is meer geschikt dan chatten omdat het na elke fase meer bedenktijd geeft en de gelegenheid om een encyclopedie, een boek, vroegere verzen te raadplegen. Zo bleek dat een oorspronkelijke tanka over een muis beter werkte met een veldmuis in de hoofdrol.

Zeven mails volgden elkaar dan op. Jazeker, over die veldmuis. We keken en luisterden of bepaalde suggesties het vers beter maakten. De focus verschoof van het zicht naar het geluid, wat met een paar raakgekozen werkwoorden een sterker effect gaf.

En we beseften: dit is de eerste tanka/kyoka die we samen geschreven hebben; en waar wij onze naam aan willen verbinden. Iets geheel nieuws. Dat smaakt naar meer.

Het geurspoor volgend
roetsjt de veldmuis vliegensvlug
door de huiskamer.
Ander trippelgeluid zegt
dat-ie in de keuken is.                                 Simon Buschman / Karel Hellemans