Herfstkukai 2011 – Herfst

Redactie Arnold Vermeeren

De brede armzwaai
van de oude vuurtoren
over de duinen.
Het eindeloze tellen
van seconden in de nacht.                                                 Johanna Kruit

mist die niet oplost
een weg zonder verleden
zonder toekomst –
haar foto uit de tijd
dat ze mij nog herkende                                                    Ria Giskes

niet het geel worden
maar het zigzaggend hangen
net nog aan de boom
een blaadje dat wil blijven
ik weet dat het niet kan                                                      Elisabeth Visser

ganzen trekken luid
en lichtjes dansend over –
de zon verdwijnt;
een vaag gevoel van heimwee
overvalt mij onverwacht                                                     Elle Werners

Geschoren schapen
herkauwen op de grasdijk –
wij wandelen langs,
zij hoeven niet te shoppen,
ik zoek nog een winterjas.                                                  Gerda Hooijberg

Het boek dat ik lees
ineens vallen er druppels
op een bladzijde.
De zon staat aan de hemel
waarom is mijn wang dan nat?                                          Johanna Kruit

Zie het schip verdwijnt.
En nu al hunkert mijn hart
naar haar terugkeer.
De kranen schrijven cirkels
in de stilte van mijn ziel.                                                      Rob Frank

Al dat gedenken
om te kunnen vergeten;
al die monumenten
die uit steen zijn gehouwen
om tot stof te vergaan.                                                        Ad Beenackers

Vlak bij het raam
gelig en broos geworden
het witte boeket
twee rozenblaadjes krullen
tussen de gelukwensen.                                                      Maria de Bie-Meeus

treinvenster blind
staren op de vuile ruit
of er doorheen zien
hoe hoog de ganzen gaan hoe
haasjes overspringen                                                           Rud Brenninkmeijer

Wind van de zeeën,
waarheen voer jij mijn jongen?
Neem mijn tranen mee
en waai ze uit over hem
wiens as op de golven wiegt.                                              Frans Terryn

Beloof nu nog niets,
houd liever het grote woord
tot het uur rijp is.
Te vroeg geplukte druiven
laten een zure smaak na.                                                    Frans Terryn

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *