door Hans Reddingius
Op 17 mei van dit jaar overleed Nanneke Huizinga, beeldend kunstenaar en dichter. Ze maakte collages en publiceerde twee bundels haiku’s en senryu’s. Ergens begin jaren ’80 van de vorige eeuw richtten wij in Groningen en omstreken een haikukern op. Vrij spoedig kwam Nanneke erbij, en had een belangrijk aandeel in onze besprekingen. Veel van de later bekend geworden haiku’s van haar hand hebben wij in deze kern eerst voorbij zien komen. Ze woonde toen met haar man in een tot boerderij verbouwde woning op het Groninger land.
| De geur van koolzaad waait over de velden aan en wordt ingehaald. | In de sneeuwvlakte stippelen mijn voetstappen opnieuw het pad uit. |
Haar eerste bundel, Pijltjes in de sneeuw (De Beuk, Amsterdam 1988) bevat veel haiku’s die voor mij voorbeelden waren en zijn van wat haiku waardevol maakt. Observaties van kleine eenvoudige dingen die een betekenis krijgen.
| Op het vensterglas draagt elke druppel hemel en aarde. | Een gevallen blad wiegt wat op eigen kromming tot de wind het pakt. |
En humor, waarmee sommige van haar verzen misschien eerder senryu’s kunnen heten.
| Na de zondagsdienst kijken de kerkgangers weer zoals door de week. | Leven in onmin maar hun hemden aan de lijn zwieren arm in arm. |
Weer bladerend door deze bundel realiseer ik me weer hoeveel ik van haar heb geleerd. Ook haar tweede bundel, In weerglans gelijk (De Beuk, Amsterdam 1997) bevat veel van mijn favorieten.
| Haaks staat de reiger in het rechtlijnig landschap – een snijdende wind. | Een takje dat brak – in het gewelf van kruinen heeft het weerklonken. |
| Mijn bange moeder ze verborg veel – ook mensen voor de bezetters. | Kaarsen op tafel – pas toen de vlammen daalden zagen wij elkaar. |
Halverwege de jaren ’90 spatte de haikukern helaas met ruzie uiteen. Nanneke en haar man waren toen net geëmigreerd naar Denemarken. In 2001 heb ik een nieuwe kern opgericht, die nog steeds bestaat. Nanneke was toen alweer terug in Nederland en woonde in Paterswolde. Ze had er echter kennelijk geen behoefte aan om met de nieuwe kern mee te doen. Niettemin verscheen nog een bundel haiku’s en tanka’s: Een late schaatser.
| Een late schaatser gaat door het verstrakkend land tussen zon en maan. | In de lentewind loopt de schaduw van een tak het pas op en neer. |
| De zon gaat onder en werpt mijn schaduw languit over de akker een leeuwerik, opgeschrikt stijgt hoog in het kalme licht |
Deze bundel is nog te bestellen bij boekensites zoals libris.nl
Nanneke heeft tot 19 augustus 2019 in Paterswolde gewoond, waar ze collages maakte en exposeerde. In november 2018 verscheen er een privé-uitgave met haiku’s en enkele afbeeldingen van deze collages, Bijvangst.
Op 17 mei is ze te Oegstgeest overleden, op 87-jarige leeftijd, nadat ze nog net enkele van haar gedichten had zien verschijnen in de jubileumbundel van de HKN, OmNietsOmAlles.