In Memoriam – Nanneke Huizinga-Hogenbirk

door Hans Reddingius

Op 17 mei van dit jaar overleed Nanneke Huizinga, beeldend kunstenaar en dichter. Ze maakte collages en publiceerde twee bundels haiku’s en senryu’s. Ergens begin jaren ’80 van de vorige eeuw richtten wij in Groningen en omstreken een haikukern op. Vrij spoedig kwam Nanneke erbij, en had een belangrijk aandeel in onze besprekingen. Veel van de later bekend geworden haiku’s van haar hand hebben wij in deze kern eerst voorbij zien komen. Ze woonde toen met haar man in een tot boerderij verbouwde woning op het Groninger land.

De geur van koolzaad
waait over de velden aan
en wordt ingehaald
.
In de sneeuwvlakte
stippelen mijn voetstappen
opnieuw het pad uit
.

Haar eerste bundel, Pijltjes in de sneeuw (De Beuk, Amsterdam 1988) bevat veel haiku’s die voor mij voorbeelden waren en zijn van wat haiku waardevol maakt. Observaties van kleine eenvoudige dingen die een betekenis krijgen.

Op het vensterglas
draagt elke druppel
hemel en aarde
.
Een gevallen blad
wiegt wat op eigen kromming
tot de wind het pakt.

En humor, waarmee sommige van haar verzen misschien eerder senryu’s kunnen heten.

Na de zondagsdienst
kijken de kerkgangers weer
zoals door de week.
Leven in onmin
maar hun hemden aan de lijn
zwieren arm in arm
.

Weer bladerend door deze bundel realiseer ik me weer hoeveel ik van haar heb geleerd. Ook haar tweede bundel, In weerglans gelijk (De Beuk, Amsterdam 1997) bevat veel van mijn favorieten.

Haaks staat de reiger
in het rechtlijnig landschap –
een snijdende wind.
Een takje dat brak –
in het gewelf van kruinen
heeft het weerklonken.
Mijn bange moeder
ze verborg veel – ook mensen
voor de bezetters.
Kaarsen op tafel –
pas toen de vlammen daalden
zagen wij elkaar.

Halverwege de jaren ’90 spatte de haikukern helaas met ruzie uiteen. Nanneke en haar man waren toen net geëmigreerd naar Denemarken. In 2001 heb ik een nieuwe kern opgericht, die nog steeds bestaat. Nanneke was toen alweer terug in Nederland en woonde in Paterswolde. Ze had er echter kennelijk geen behoefte aan om met de nieuwe kern mee te doen. Niettemin verscheen nog een bundel haiku’s en tanka’s: Een late schaatser.

Een late schaatser
gaat door het verstrakkend land
tussen zon en maan.
In de lentewind
loopt de schaduw van een tak
het pas op en neer.
De zon gaat onder
en werpt mijn schaduw languit
over de akker
een leeuwerik, opgeschrikt
stijgt hoog in het kalme licht

Deze bundel is nog te bestellen bij boekensites zoals libris.nl

Nanneke heeft tot 19 augustus 2019 in Paterswolde gewoond, waar ze collages maakte en exposeerde. In november 2018 verscheen er een privé-uitgave met haiku’s en enkele afbeeldingen van deze collages, Bijvangst.

Op 17 mei is ze te Oegstgeest overleden, op 87-jarige leeftijd, nadat ze nog net enkele van haar gedichten had zien verschijnen in de jubileumbundel van de HKN, OmNietsOmAlles.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *