Max Verhart

Vladimir Devidé was een man met een dubbele carrière. De ene was zijn beroepscarrière als wetenschapper en wiskundige, de tweede die als haikudichter en haikupromotor. In beide verwierf hij, mede dank zij zijn publicaties en optredens, groot internationaal aanzien. Op 22 augustus 2010 overleed hij in zijn zesentachtigste levensjaar.

In de afgelopen veertig jaar publiceerde de Kroaat Devidé tal van artikelen en talloze haiku, waarvan veel terecht kwam in de zeventien boeken die hij op die gebieden het licht deed zien. Veertig jaar geleden maakte Kroatië nog deel uit van Joegoslavië en zijn invloed deed zich in dat gehele gebied gelden. Dat het land later uiteenviel maakte dat niet ongedaan. Mede daardoor is op de Balkan de haiku tot grote ontwikkeling gekomen. Ook internationaal vonden zijn
verdiensten als haikudichter en promotor van het genre erkenning, blijkend uit de publicatie van zijn gedichten in binnen- en buitenland en de prijzen die ze, onder meer in Japan, behaalden.

Zelf heb ik hem één keer ontmoet, in 2000 in Tolmin (Slovenië) bij de oprichting van de World Haiku Association: een beminnelijk man van toen 75 jaar, zeer betrokken bij haiku. Later had ik nog schriftelijk contact met hem (hij beschikte niet over toegang tot internet, dus dat ging per brief) in verband met mijn artikelenreeks ‘Op zoek naar het wezen van haiku’. Gevraagd naar zijn persoonlijke definitie van haiku schreef hij : ‘Een haiku is het (enig juiste) antwoord
op de volgende zen koan: Je kan onmogelijk je ervaringen in woorden uitdrukken en dat is precies wat je moet doen. Nu dan: spreek, spreek!’ (Vuursteen, herfst 2006).

Met zijn overlijden is Vladimir Devidé echter niet uitgesproken. In zijn gedichten blijft immers zijn stem bewaard.

In each eye                                                                        in elk oog
of the child – two eyes                                                    van het kind – twee ogen
of a puppy.                                                                        van de pup

Raises his fist :                                                                  Heft zijn vuist :
“No! I’ll never agree . . .”                                                  “Nee! Nooit ga ik akkoord. . .”
– and bursts out coughing.                                            – en barst uit in een hoestbui.

After a kiss                                                                        Na een kus
even the street noise                                                      wordt zelfs de straatherrie
becomes sweeter.                                                           zoeter.