In haar zijden jurk
plukt ze handenvol noten
uit haar contrabas.

Maria De Bie-Meeus

Met de avondwind
wiegen de oude kruinen
hun nieuwe nesten.

Maria De Bie-Meeus

Papieren bootjes
op haar ziekenhuisbed –
natte zoenen.

Régine Dendooven

Uitstervend gedruis
van een denderende trein
neemt me mee op reis.

Twan Meiresonne

Eeuwig ongeplukt –
de bloemen in het weiland
van dit schilderij.

Annick van Braak

een grijze heer
aait de zijden koelte
van zijn das

Julienne Haegeman

Naar de einder toe,
oneindig veel bloemen –
en dan de hemel.

Leon Scevenels

de hele nacht lang
blijft het bankgebouw verlicht
met veel spaarlampen

Richard Delvaux

uiterst voorzichtig
legt ze haar oortje tegen
mamma’s bolle buik

Pom Hoogstadt

laat mij nog even
mijn gitaar bespelen tot
aan het slotakkoord

Fred Flohr

de mannetjesmus
vlucht weg voor twee vrouwtjes
met mijn broodkruimel

Arnold Vermeeren

najaarsmist
de vrouw in de rolstoel
voert nu kraaien

Arnold Vermeeren

Na het middagdutje
zie ik in kastanjelaars
de bolsters gapen.

Nadine Clopterop

moeders piano –
nog maar een lichte rechthoek
op het behang

Cees Kranenburg

nauwelijks gerucht –
de geur van kamperfoelie
maakt de nacht diep.

Lia Barbiers

Ook ik stel op school
de ernst van de sportleraar
hardnekkig in vraag:
hij liep voor zijn conditie
heel de morgen achter d’haag.

Julien Tahon