door: Marian Poyck
Bouwe Brouwer, Tiny moments No.5, ‘For my mother †’, uitgave in eigen beheer, Sneek 2020
Onlangs verscheen deel vijf van de Bouwe Brouwers befaamde serie Tiny moments, waarmee het project bestaande uit in totaal vijftig haiku’s, vijftig zwart-witfoto’s en zeven citaten is voltooid. Ook dit laatste deel is weer van sublieme kwaliteit.
Het citaat van fotograaf John Gossage aan de binnenzijde van het mapje ‘To be able to go out on a day and to be able to make meaning out of ordinary life, it’s a phenominal gift’ heeft duidelijk betrekking op de onderwerpen die Bouwe voor zijn werk kiest, zomaar geplukt uit de alledaagse realiteit, maar onwillekeurig betrek je het als lezer haast ook op deze coronatijd, waarin we met zijn allen uit alle macht proberen om van het alledaagse te maken wat ervan te maken is. En ja, als dat lukt is dat iets om blij van te worden.
De verzamelcassette, die voor de afnemers van alle afleveringen bij dit laatste deel werd gevoegd, draagt de titel 100 tiny moments, met als toevoeging ‘(you have never been able to see)’, en de opdracht For Anna Helena, who will always be our daughter, big sister and grandchild. Dit voelt voor mij als een ontknoping. De mapjes, met elk tien losse foto’s en een bundeltje met tien Engelstalige haiku’s, zijn respectievelijk opgedragen aan vijf voor Bouwe persoonlijk nelangrijke personen, te weten haikudichter en -theoreticus Max Verhart, Bouwes vader, zijn vrouw, zijn dochter Eline en ten slotte dus zijn moeder: het geheel vormt – naar nu blijkt – een indrukwekkend en zeer ontroerend monument voor Bouwes eerste dochtertje dat helaas niet levensvatbaar was. Eén haiku uit dit vijfde en laatste deel, waarin je met name in de derde regel de ware haikudichter herkent:
| graveyard people visiting their loss | begraafplaats mensen bezoeken hun verlies |
Deze honderd tiny moments, voor de ene helft in taal en voor de andere helft in beeld, verdienen na de eerste, geheel handgemaakte en dus heel arbeidsintensieve druk een veel grotere verspreiding. Enkel het eerste deel kende bij mijn weten een kleine tweede oplage, maar zoals ik bij de bespreking van deel 4 in het lentenummer van 2020 al opmerkte staat er in elk deeltje uitdrukkelijk ‘First print’, wat degenen die misgegrepen hebben doet hopen op een (integrale?) vervolguitgave. Ik ga er stiekem van uit dat dat er ooit van komt!