Het jaar 2020 zal ons lang bijblijven. Het coronavirus heeft onze wereld volledig op zijn kop gezet. Het bestuur van Haiku Kring Nederland wenst u heel veel gezondheid toe. Met het vaccin op komst is er gelukkig een lichtpuntje in de verte. Het oude jaar strompelt naar het eind en er gloort nieuwe hoop. Hou vol en blijf gezond.
Het winternummer van ‘Vuursteen’, tijdschrift voor haiku en tanka, is verschenen. Hierin naast veel mooie poëzie en coronahaiku’s ook een boeiend artikel door Walter Vereertbrugghen over winterhaiku’s van de Japanse dichter Michio Nakahara.
Heeft u interesse in haiku? Lees dan kwartaaltijdschrift ‘Vuursteen’. Klik hier voor een jaarabonnement.
Voor het jaar 2021 schrijft het bestuur van de Haiku Kring Nederland een Haiga wedstrijd uit. Een haiga is een combinatie van haiku en beeld, waarbij de haiku in het beeld verwerkt is. Het streven is om het beeld en de tekst in een spannende verhouding tot elkaar te laten staan, zodat het publiek uitgedaagd wordt om het verband te ontrafelen. Voorwaarde is dat het beeld handgemaakt is. Foto’s en digitaal bewerkte illustraties zijn niet toegestaan. Samenwerken met een kunstenaar en/of een kalligraaf is toegestaan. Het inzenden als duo of als trio wordt gestimuleerd. De uiterste inleverdatum is 1 augustus 2021. Voor de winnende inzendingen zijn mooie geldprijzen beschikbaar. Meer informatie: https://haiku.nl/haiga-wedstrijd-2021
‘Stofjes verdriet’ is een bundel over vergankelijkheid, dood en afscheid. Luc Barbé schreef de haiku’s en haibuns en Els de Vuyst verzorgde de fotografie. Hieronder een haibun van Luc Barbé. ‘Stofjes verdriet’ is verkrijgbaar voor € 15.99 bij uitgeverij Boekscout.
De begraafplaats in Byrness
Het ijzeren kruis viel meteen op. De naam was net nog leesbaar: George Carr. Verongelukt in Catcleugh op 15 juni 1901. “Een van de 64 slachtoffers van de bouwwerken aan het waterreservoir”, zei de gids. “Onder hen ook vrouwen en kinderen. Het was toen heel gewoon dat ze meewerkten aan die gevaarlijke projecten. George Carr is maar dertien jaar geworden. Hij werd verbrijzeld onder een vrachtwagen.”
Terwijl de rest van de groep het Sint-Franciscuskerkje binnenging, met de unieke glasramen met afbeeldingen van de werken aan het reservoir van Catcleugh, bleef ik nog even slenteren op de begraafplaats. Een idyllisch mooie site, met prachtige lentebloemen tussen de oude, stenen graven. Daartussen stond dus één ijzeren kruis. Waarom van ijzer, vroeg ik me af. Omdat het goedkoper was?
De meidoornstruiken
strooien witte bloemblaadjes
over het nieuwe graf.