Willem van de Molen wordt geboren in 1923 in Broek op Langendijk. Zijn vader had een kruidenierszaak annex melkhandel, zijn moeder hield kostgangers.

Na de lagere school gaat hij naar de Rijks-hbs in Alkmaar waar hij de vrijheid ontdekt en daar wordt ook zijn interesse voor de literatuur en de poëzie gewekt. Tijdens de oorlog schrijft hij zijn eerste verzen, die worden geplaatst in het in 1943 opgerichte blad “Parade der profeten”.

Vlak na de oorlog, in 1946 publiceert hij zijn eerste dichtbundel bij van Oorschot,  getiteld “Gered voor vannacht”. Daarna volgen “Sous-terrain” (1950), “Voor dovemansoren” (1951). Voor de bundel “de onderkant van het licht” uit 1954 ontvangt hij de Van der Hoogtprijs. In 1955 wint hij een door de KLM uitgeschreven poëziewedstrijd waarmee hij een publicatie wint in de bloemlezing “Gevleugeld woord”.

In de daarop volgende periode wordt het stil rondom Willem van der Molen. Van 1955 tot 1985 werkt hij bij Centraal Beheer.

Vanaf de jaren ’80 schrijft hij haiku’s en probeert deze uit te geven bij de grotere uitgeverijen die niets in het genre zien. Uiteindelijk publiceert hij bij uitgeverij “de Beuk” de bundels: “Geeft ‘t leven terug” (1982), “Wegwijzers naar nergens” (1983) en “op een grasstengel klimmen” (1984).
Uit deze laatste bundel:

Op een grasstengel
klimmen – en de overigen
over het hoofd zien

Met minder woorden
dan ik ze kan beschrijven
denk ik de dingen

Van een boom leren
wat geduld is – van een blad
wat ongeduld doet

Vanaf 1981 is hij redacteur van “Vuursteen” en van 1991 tot zijn dood in 2002 geeft hij zijn eigen tijdschrift “Kortheidshalve” uit.

Willem deed er alles aan om de haiku in de literaire wereld voet aan de grond te verschaffen, Een van deze pogingen was zijn plan om 10 bundels uit te geven in een oplage van 7 stuks, met in elk deel ongeveer 70 haiku’s. 5 stuks werden verspreid onder gekende auteurs met de vraag een aantal haiku’s te kiezen. Alle gekozen haiku’s zouden gebundeld worden en onder de titel “Zoutarm” uitgegeven worden. Helaas is het niet tot deze bundel gekomen. Enkele haiku’s hieruit zijn:

Een vertrouwd heengaan –
wetende dat het komende
het voorbije is

Nog jaren nadien…
de kleine hand van mijn vader
in mijn grote hand

Van voor de geboorte
en van na de dood
het oponthoud

In de nalatenschap van Willem van der Molen is een blad met haiku’s aangetroffen, die gereed waren voor publicatie. Max Verhart heeft deze bundel uitgebracht bij zijn uitgeverij ‘t schrijverke onder de titel “Een vijver in zee”.
Enkele haiku’s hieruit:

Van niets meer weten
Diep en onbewegelijk
Zijn als stilstaand water

Warmwaterbloesem
in en om de koralen –
een vijver in zee

Tegen de golven in
roepen dat het genoeg is
tegen de golven

Andere haiku’s

Elke keer als ik
probeer te lachen laat ik
ook mijn tanden zien

alleen de roest
op een ziel – de vochtplekken
te hebben geleefd

een deur
die toegang geeft
tot elkaar

Bronnen:

Een vijver in zee; uitgeverij ‘t schrijverke, januari 2009, ISBN 978-90-809482-8-0
Whirligig II-1 – Mei 2011
Whirligig V-1 – Mei 2014