Tijdens de Haikudag op 23 oktober in Wilrijk zijn de prijswinnaars van de Tanbun Wedstrijd bekend gemaakt. Klik hier voor het juryrapport.
Onderstaande tanbun van Louise de Groot was volgens de jury de allerbeste inzending. Van harte gefeliciteerd, Louise.
Uit Zeeuwse klei getrokken
Tussen de molen en de oude begraafplaats loopt de dijk door het dorp, dat omgeven wordt door polders en water. Mijn grootouders zijn hier een uur na elkaar geboren en nooit meer weg gegaan. Tijdens de watersnoodramp in 1953, werden alle bewoners van het dorp geëvacueerd. Maar opa bleef achter en schaarde zich bij de hulpverleners van het Rode Kruis. Het woonhuis met de smederij van mijn grootouders op de dijk stond nog droog. Het werd tijdelijk een gastvrij onderkomen voor iedereen die wat nodig had.
Nu sta ik op diezelfde plek waar ooit sprankels vuur over de dijk vlogen. De zon schijnt. Ik kijk uit over het dorp en het water. Het enige dat er nog staat is zijn oude houten hoefstal, de travalje, als herinnering aan wat ooit was. Even verbeeld ik me het geluid van het slaan op het aambeeld te horen, de geur te ruiken van het smidsvuur. Zie ik in gedachten zijn hardwerkende handen. Vlak voor mijn geboorte overleed mijn opa. Ik kreeg zijn voornaam en in een doosje bewaar ik nog altijd zijn versleten trouwring.
achter de dijk
een zee van rode daken –
tussen zilt en zoet
deinen herinneringen
mee op de getijden
